Ik & MIJN PENSIOEN

 Ben Herbrink

Een prettige
klap van de
molenwiek

Van de duizend molens die een eeuw geleden in Groningen stonden, zijn er nu nog zo’n negentig over. Op twee daarvan werkt gepensioneerd NS’er Ben Herbrink als molenaar en gids.

‘Voor mij begon het allemaal in 2000, toen ik een dagje meeliep met een molenaar. Het had me meteen te pakken. Noem het maar gerust een klap van de molenwiek. Sinds die dag ziet mijn agenda er op zaterdag steevast hetzelfde uit. Ik begin in de vroege ochtend op molen De Germania in Thesinge, en ga rond één uur naar De Leeuw in Zeerijp. Twee prachtige molens uit de negentiende eeuw waar we graag bezoekers ontvangen en die wij aan het draaien houden. Het hele jaar door. Dat is belangrijk, want molens zijn net mensen: als ze stilstaan hollen ze achteruit.’

‘Molens zijn net mensen: als ze
stilstaan, hollen ze achteruit’

Officieel bevoegd

‘Sinds ik in 2013 de molenaarsopleiding heb afgerond, ben ik officieel bevoegd om de molen te laten draaien. En dat doe ik met veel plezier. Het is machtig mooi werk. Je bent bezig met eeuwenoude techniek en met de natuur, want alles draait om de wind. Ik vind het heel leuk om mensen daarmee kennis te laten maken. Laten zien hoe hier al van oudsher meel wordt gemalen. We doen ook veel klussen zelf. Want zo’n molen vraagt om heel wat onderhoud. Zo moeten de houten tandwielen jaarlijks worden ingesmeerd met bijenwas om slijtage te voorkomen. De lagers smeren we met reuzel. Er valt altijd wel iets te doen.’

Kom naar de molen

‘Tot 1 december vorig jaar werkte ik nog bij NS als coördinator materieel projecten VIRM, standplaats Onnen. Dat was op vijf minuten lopen van mijn huis. Of ik het werk mis? Nou, ik heb 43 jaar bij NS gewerkt, dat is wel genoeg. Ik mis de collega’s wel, af en toe lekker een beetje dom ouwehoeren. Maar ik loop hier in Haren deze of gene nog wel eens tegen het lijf. En ik nodig natuurlijk iedereen van harte uit om eens op zaterdag te komen kijken op de molens! Ik zou zeggen, neem de fiets mee en maak een toertje door het prachtige Groningse vlakke land.’