Hilje woont met haar poezen Mister Blue en Sky in een verbluffend mooi en slim ingerichte studio in Utrecht. Over elke vierkante meter lijkt nagedacht. ‘Als eerste bewoonster kon ik alles zelf bepalen,’ zegt Hilje. ‘Waar komt de keuken, waar de badkamer, welke materialen gaan we gebruiken? Het is hier niet groot, dus ik moest de ruimte optimaal gebruiken. Je vindt overal opbergruimte, achter schuifpanelen, in laatjes en kasten. En mijn bed trek je uit de muur omlaag over mijn eettafel heen. Ik ben er twee jaar mee bezig geweest om het allemaal naar mijn zin te maken, en het is nog niet helemaal af. Ik wil nog iets meer visuele rust. Het moet echt kloppen allemaal, daar word ik blij van.’

In veel van de laatjes en achter de schuifpanelen vind je opvallende voorwerpen: tientallen plastic linialen in allerlei vormen, klosjes garen, naalden, stoffen, een enorme naaimachine… Allemaal zaken die Hilje gebruikt voor haar hobby: het maken van quilts.

Quilt

‘Een quilt is eigenlijk een patchworkdeken, allerlei stukjes stof aan elkaar gestikt in een vaak ingewikkeld geometrisch patroon. Ik doe het nu zo’n twintig jaar en heb er heel veel gemaakt. Maar je raakt er nooit op uitgestudeerd. Je ontdekt altijd weer nieuwe mogelijkheden, nieuwe technieken, nieuwe stoffen. En ze kunnen echt prachtig worden! Ik moet toegeven, ik ben een klein beetje een fanaat ja. Gemiddeld doe ik het zo’n dertig uur per week denk ik. Dat is net iets meer dan dat ik op de bus zit, haha.’

‘De quiltwereld is echt een gemeenschap. Ik heb tal van quiltvriendinnen, ook in het buitenland. Met mijn beste vriendin, die mij heeft besmet met het virus, ben ik de wereld over gereisd om te quilten en quilts te bekijken. Tot in Amerika en China aan toe. Ik ga ook regelmatig naar vriendinnen in Limburg of Zeeland om een weekendje te quilten, als ik vrij ben. Borreltje erbij, echt supergezellig.’

‘Wat ik met die quilts doe als ze af zijn? Haha, de meeste geef ik weg. Verkopen is onzin, want er zit zoveel werk in en ook geld voor stoffen enzo… Dat wil niemand betalen. En dat hoeft ook niet. Het is mijn hobby, en hobby’s kosten nu eenmaal geld.’

Minder werken
‘Ik volg geregeld een quiltcursus, soms ook in het buitenland. Volgend jaar ga ik ervoor naar Duitsland en Frankrijk. Vanaf mijn 63^ste wil ik juist daarom minder gaan werken. Daarvoor werk ik nu veel over in de tijd-voor-tijd-regeling. Ik hoop dan echt een flink aantal weken achtereen naar het buitenland te kunnen. Maar voorlopig ben ik nog niet aan minder werken toe. Ik ben nu 56 en vind mijn werk heerlijk. Hiervoor heb ik als assortimentsmanager bij verschillende winkelketens gewerkt, zoals Praxis en Intratuin. Ja, daar verdiende ik meer. Maar ik werkte soms ook 70 uur per week. Dat werd me op een gegeven moment te stressvol. Op de bus ben ik superrelaxed geworden. Ik vind het de mooiste baan van de wereld. Ik doe het fluitend en ben dik tevreden met mijn salaris. Wat ook fijn is: ik rijd nooit voor 1 uur ’s middags, dus ik hoef nooit de wekker te zetten. Hoe lekker is dat!’

‘Ik heb een heerlijk vol leven, met veel vrienden en veel om handen. Zeker, ik ben behoorlijk actief. Maar ik kan ook rustig op de bank zitten hoor, met de ogen dicht. Dan kom ik heerlijk tot mezelf. Maar eerlijk is eerlijk, dan plopt er toch weer snel een nieuw idee in mijn hoofd op. Waarvoor? Voor een quilt natuurlijk.’