Heel oud worden is tegenwoordig geen uitzondering meer. Maar alle oude mensen zijn uitzonderlijk. Wij spraken met twee van onze ‘senior’ gepensioneerden.

Heel oud worden is tegenwoordig geen uitzondering meer. Maar alle oude mensen zijn uitzonderlijk. Wij spraken met twee van onze ‘senior’ gepensioneerden. Lees het verhaal van Greta ten Voorde en daaronder van Bart Roest.

Greta ten Voorde (90) is sinds enkele jaren weduwe van voormalig NS-verkeersleider Gerard. Ze woont nog altijd zelfstandig en kookt elke dag haar eigen maaltijd.


‘Mijn man Gerard was NS’er in hart en nieren. Hij begon op z’n twintigste als stationsbeambte eerste klasse in Hengelo, waar hij geboren is. Later werkte hij onder meer ook in Ommen en Emmen. Het was de tijd van de handmatige wissels, seinen in morse, zelf de spoorbomen dichtdraaien… Kantoorwerk was niets voor hem. Hij wilde per se met treinen werken, maar niet als machinist of conducteur.’

‘Gerard heeft een prachtige loopbaan gehad en is verkeersleider geworden. Ik heb een plakboek vol foto’s en positieve getuigschriften. Hij kon enorm goed met mensen overweg en wist voor elk probleem een oplossing te vinden. Eigenlijk kon hij stoppen toen hij midden vijftig was, maar dat wilde hij helemaal niet. Hij had het veel te leuk. En eerlijk gezegd was ik daar wel blij mee. Ik zag dat nog niet zo zitten, hem de hele dag over de vloer, haha. Als vrouw zat je toen best veel thuis, tja dat was toen zo. Voor ons huwelijk werkte ik, maar ik weet nog wat mijn baas zei toen ik hem uitnodigde voor onze bruiloft: fijn dat je het op tijd zegt, dan kan ik je ontslag gaan regelen. Zo ging dat. Of ik dat erg vind? Nee, helemaal niet. Ik heb geen carrière gehad, maar ik heb wel het geluk gehad er altijd te kunnen zijn voor onze kinderen. Dat is ook een groot goed. Gerard is uiteindelijk op zijn zestigste gestopt. Hij heeft een onvergetelijk afscheid gekregen tijdens zijn laatste dienst in Hengelo.’

‘Die stok heb ik eigenlijk niet nodig,
die is meer voor de zekerheid’

Bart Roest (94)

voormalig verkeersleider NS

Bart Roest is voormalig verkeersleider bij NS en muzikant. Tijdens ons gesprek duikt hij onder zijn keyboard om iets met een stekker te doen. Hij staat met verbazingwekkende soepelheid weer op om vervolgens met veel bravoure een aantal bekende Nederlandse liedjes te spelen. Bart is 94.

‘Ik ben in 1953 bij de spoorwegen gekomen. Daar heb ik alles zo’n beetje wel gedaan, behalve op de trein gereden als conducteur of machinist. Ik ben stationsbeambte geweest, treinrangeerder, verkeersleider… Ze konden me overal gebruiken. Daar heb ik hele mooie herinneringen aan. Ik kon goed opschieten met mijn collega’s en ik was ook erg technisch. Ik ben wel altijd eigenwijs geweest en zeg precies wat ik vind. Maar wel altijd netjes natuurlijk. Ik heb ruim 37 jaar bij het spoor gewerkt, toen ben ik in de Vut gegaan. Eigenlijk had ik nog wel wat langer willen doorwerken, want ik had er nog steeds veel plezier in.’

Wist u dat u ook naast uw pensioen mag werken? U leest er hier meer over.